ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΦΥΤΙΚΩΝ ΤΟΞΙΝΩΝ ΣΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ

Πέρα από την αγάπη για τα ζώα, ορισμένα άτομα δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση και στα φυτά. Η διακόσμηση του μπαλκονιού, η χρήση ορισμένων φυτών μέσα στο σπίτι ή ακόμα και η δημιουργία ενός κήπου είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους ορισμένοι υλοποιούν την επιθυμία τους. Η συνύπαρξη δε, ορισμένων φυτών μαζί με κατοικίδια ζώα μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Τα φυτά περιέχουν τοξίνες (φυτικές τοξίνες) που έχουν αναπτυχθεί με σκοπό την επιβίωση.

Οι φυτικές τοξίνες είναι δευτερογενή προϊόντα που προκύπτουν από το μεταβολισμό των φυτικών κυττάρων. Χάρη σε αυτές, μειώνεται ο αριθμός των οργανισμών που τα καταναλώνουν λόγω των συμπτωμάτων που τους προκαλούν. Γενικά, τα ζώα αποφεύγουν να καταναλώσουν τα τοξικά φυτά, υπάρχει όμως η πιθανότητα να αναγκαστούν είτε λόγω προηγούμενης ασιτίας, είτε λόγω αλλαγής της διαχείρησής τους. Επίσης, ένας περιορισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την κατανάλωση τοξικών φυτών από περιέργεια ή ανία. Οι τοξίνες αυτές μπορούν να επηρεάσουν διάφορα συστήματα του οργανισμού. Ένα από αυτά είναι και το πεπτικό σύστημα.

ΑΡΟΕΙΔΗ

Μία οικογένεια φυτών που προκαλούν βλάβες στο πεπτικό σύστημα είναι αυτή των Αροειδών (Φιλόδεντρο, Κολοκασία, Κολάδιο κ.α.). Είναι φυτά εσωτερικού χώρου και περιέχουν οξαλικά ασβεστίου και φλεγμονώδεις μεσολαβητές.Η κατάποση των φυτών επηρεάζεται από παράγοντες όπως ηλικία, πλήξη κ.α. ενώ αν το φυτό βρίσκεται μέσα στο σπίτι μπορεί να καταποθεί οποιαδήποτε στιγμή. Τα συμπτώματα που θα παρατηρήσουμε αρχικά είναι έντονος πόνος και ερεθισμός κατά την κατάποση και κατ' επέκταση την σιελόρροια. Δύσπνοια, ναυτία, έμετος και διάρροια και σοκ είναι πιθανό να παρατηρηθούν επίσης.

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ

Η τσουκνίδα είναι ένα αιωνόβιο φυτό που αναπαράγεται από τους σπόρους και εξαπλώνεται από τις ρίζες. Μπορεί να φτάσει το 1,5 μέτρο ύψος και τα φύλλα καλύπτονται από τσουχτερές τρίχες που απελευθερώνουν ακετυλοχολίνη, ισταμίνη, σεροτονίνη και μυρμηγκικό οξύ. Τα συμπτώματα που παρατηρούμε είναι πόνος, σιελόρροια, έμετος, ρινικό και στοματικό ερεθισμό, αδυναμία και περιστασιακό θάνατο.

ΚΙΣΣΟΣ

Τα φύλλα του φυτού μοιάζουν με αυτά του σφενδάμου και είναι σκουροπράσινα, λεία και με 3-5 λοβούς. Τα μικρά άσπρα με πράσινο άνθη, παράγουν ένα σκούρο μούρο με διάμετρο περίπου 0,3 cm. Περιέχει την εδερακοσίνη, μία σαπονίνη, και την φαλκαρινόλη, μία πολυακετυλίνη. Οι τοξίνες βρίσκονται στα μούρα και στα φύλλα του φυτού. Τα συμπτώματα που παρατηρούμε είναι σιελόρροια, δίψα, έμετος, γαστρεντερίτιδα, διάρροια και δερματικός ερεθισμός. Επίσης έξαψη, δύσπνοια και επιληπτικές κρίσεις μπορεί να παρατηρηθούν.

ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ

Το συγκεκριμένο φυτό χρησιμοποιείται συνήθως σαν φυτό κήπου και ανθίζει νωρίς την άνοιξη. Οι τοξίνες που περιέχει είναι η λυκορίνη και άλλα αλκαλοειδή. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση τοξίνης βρίσκεται στους βολβούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι μια ποσότητα βολβού μπορεί να είναι τοξική ή θανατηφόρα σε μικρά ζώα. Τα συμπτώματα που παρατηρούμε είναι ναυτία, έμετος, υπόταση και διάρροια τα οποία μπορούν να περιπλεχθούν από τρόμο και επιληπτικές κρίσεις.

ΓΚΙ

Τα φυτά αυτά έχουν απλά, μακρόστενα και ωοειδή φύλλα με μήκος 1-3 cm. Είναι ένα αειθαλές φυτό και η τοξίνη που περιέχει είναι μια φυτοτοξίνη, παρόμοια με αυτή του καστρορέλαιου. Τα φύλλα και τα μούρα περιέχουν την τοξίνη, αλλά τα μούρα είναι αυτά που καταναλώνουν πιο συχνά τα ζώα. Τα συμπτώματα που παρατηρούνται είναι σοβαρή γαστρεντερίτιδα και βίαιη κάθαρση σε 18-24 ώρες μετά από την κατάποση λίγων μόνο μούρων. Σοκ, πολυουρία, δύσπνοια και βραδυκαρδία είναι προχωρημένα συμπτώματα.

ΘΑΝΑΤΙΤΗΣ

Το συγκεκριμένο μανιτάρι είναι πολύ επικίνδυνο. Ο πίλος είναι συνήθως άσπρος ή ωχρός και τα βράχια κάτω από το πίλο είναι λευκά και δεν είναι ενωμένα στο στέλεχος. Αναπτύσσεται κυρίως σε υγρά, δασικά εδάφη. Οι τοξίνες που περιέχει είναι κυκλικά οκταπεπτίδια και επηρεάζουν την ηπατική λειτουργία. Οι τοξίνες εντοπίζονται σε όλα τα τμήματα του μανιταριού και είναι ανθεκτικά στη ζέστη και την ξηρασία. Πρώτα επηρεάζεται το γαστρεντερικό σύστημα που μετά από μία λανθάνουσα φάση 8-36 ωρών έχουμε κοιλιακό πόνο, έμετο και σοβαρή υγρή και αιμορραγική διάρροια. Μετά επηρεάζεται το ήπαρ (1-3 ημέρες) με σοβαρή ηπατική βλάβη και ηπατική νέκρωση και ίκτερο.